زیستن در پرتو قران نعمتی است که خداوند به هر کسی که بخواهد می بخشد و عمر او را پربرکت می گرداند؛ زیرا قرآن فضایلی والا و فراوان دارد که به مهمترین آنها اشاره می کنیم. ١- قرآن شفاست: بیماری انسانها یا درونی و مربوط به دل است و یا جسمی و مربوط به این تن آب و گل، که شفای هر دو در قرآن مذکور است. و اما آنچه مربوط به دل است بر دو نوع است: الف - بیماری شک و تردید ب - بیماری شهوت و گمراهی این بیماری ها را جز با کلام الهی که بر پیامبرصلی الله علیه واله و سلم نازل شده نمی توان مداوا کرد؛ در حالی که بیماری های جسمی را با اسبابی همچون پزشک معالج و داروهایی که تجویز می کند، می توان مداوا کرد. البته به شرطی که با توکل بر خدا، پناه بردن به وی، دعا، توبه، استغفار، صدقه و... همراه باشد. چه بسیار بیماری هایی که با همین داروهای قلبی و روحی مداوا گشته است و مصادیقی از آیه ی: وننزل من القران ما هو شفاء ورحمة للمؤمنین ولا یزید الظلمین إلا خسارا . ۲- قرآن دوای دردهای دل بیمار است و خوشبختی و کرامت و عزت را در پرتو بینشی حق و منشی پاک به انسان می بخشد و او را از بیماری گناه و نافرمانی در اجتماع مصون و محفوظ می دارد. 3- قرآن به راستی و راستگویی و همراهی با راستگویان که از اسباب رستگاری و نجات است فرمان می دهد و از دروغ و دروغگویی برحذر می دارد؛ زیرا دروغ، نشانه ی نفاق است و سبب گناه و تباهی و فساد در معاملات فردی و اجتماعی انسان می گردد. ۴- ارتباط با قرآن، انسان را از معصیت و نافرمانی دور می گرداند؛ معصیت و نافرمانی ای که بر روح و جسم، خانواده و اطرافیان تأثیر می گذارد و موجب محرومیت، نابودی و خسارت آنها در دنیا و آخرت می شود. ۵- قرآن به زندگی انسان نظم می دهد و او را وادار به کار، تولید و روی آوردن به صنعت می کند. روزی جوانی از پیامبر والی درخواست کمک نمود. آن بزرگوار به او مقداری پول داد و او را از این کار برحذر داشت و فرمود: «تبر و ریسمانی بخر و هیزم بیاور و بفروش، جمعه ی دیگر تو را با این حال نبینم!» جوان پس از مدتی به خدمت پیامبر آمد در حالی که ثروتی به دست آورده و راه زندگی را یافته بود. ۶- تلاوت، تعلیم و تعلم قرآن، دارای فضیلت های زیادی است که در آیات و احادیث فراوان مذکور است. امور فوق می طلبد که با قرآن انس و الفت داشته باشیم و گام هایی در مسیر فهم و تدبر آن در حد وسع و توان خویش برداریم؛ زیرا قرآن آیین و ملت ماست، چنان که علامه محمد اقبال لاهوری رحمه الله می فرماید: تو همی دانی که آیین تو چیست              زیر گردون سر تمکین تو چیست آن کتاب زنده قرآن حکیم                      حکمت او لایزال است و قدیم نسخه اسرار تکوین حیات                       بی ثبات از قوتش گیرد ثبات حرف او را ریب نی تبدیل نی                     آیه اش شرمنده ی تأویل نی می برد پابند و آزاد آورد                           صید بندان را به فریاد آورد                               نوع انسان را پیام آخرین                                حامل او رحمة للعالمین بدین سبب به عنوان گام نخست، تفسیر و توضیح سوره ی ملک را برگزیدم تا آن را به علاقه مندان قرآن کریم تقدیم نمایم که مرا با این سوره خاطراتی است. از دوران کودکی، هیچگاه فراموش نمی کنم آن زمانی را که مردم روستا به کوهستان کوچ می کردند و فقط ما و چند خانواده ی دیگر در روستا می ماندیم و شبانگاه پس از نماز خفتن (عشا) هر شب تلاوت این سوره و چندین سوره ی دیگر را از پدر می شنیدیم و به ما در سکوت و خلوت آن شبها آرامش و آسایش ویژه می بخشید. در بزرگسالی سعادت حضور در کلاس درس بزرگمردی را یافتم که حیاتش قرآن بود و با قرآن نفس می زد، مرا با تفسیر قرآن هر چه بیشتر آشنا نمود و ذهن و قلب مرا بصیرت و نوری درخشان بخشید و حلاوت و لذت قرآن را به کامم چشاند و زندگی ام را با عطر و رایحه ی قرآن معطر و خوشبو گرداند. بارها پس از جلسه ی درس تفسیر می فرمود: قرآن چه گواراء شیرین و لذت بخش است! خوشا آن روزگار! گرامی باد آن ایام! پس به پاس آن استماع و این تعلم - در حد وسع خویش- به شرح و تفسیر این سوره ی مبارک می پردازم، باشد که بر انس و الفت هر چه بیشتر ما به قرآن بیفزاید و در صورتی که مقبول عام واقع گردد، این روش تفسیری را به خواست الهی برای کل قرآن انجام دهم. در پایان از همه ی کسانی که به نوعی در چاپ و انتشار این کتاب همکاری داشته اند به ویژه ناشر آن آقای مجید احمدی سپاسگزاری می کنم و اجر کوشش آنان در تبلیغ وحی الهی را از الله تبارک و تعالی خواستارم. وآخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمین»  

وات ساپ سفارش کتاب09903494852 - وات ساپ مدیر انتشارات09177023175 - دفتر انتشارات 07132249317