بسم الله الرحمن الرحیم

قرآن کتابی است که مردمان را به سوی استوارترین راه هدایت می کند؛ راهی که امتداد آن به سوی خوشبختی و سعادت است. کسی می تواند از این نقشه برای رسیدن به مقصد استفاده کند که بتواند آن را چنان که هست بخواند. خواندن نقشه راه خوشبختی نیاز به دو ابزار دارد:
۱- بهره مندی از علوم مرتبط با قرآن
۲- تفکر.
هر چند اسلوب قرآن در بیان حقایق، بر پایه یسر و آسانی است اما رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم بنا بر وظیفه ای که خداوند بر عهده ی او نهاده است بخشی از آیات قرآن را با سنت قولی یا عملی خویش، برای انسان ها تبیین کرده اند و مفسرین و علما نیز در طول تاریخ سعی کرده اند به توضیح پاره ای عبارات قرآنی بپردازند و نمونه ای را نیز از فهم خویش برای دیگران بازگو نمایند.آنچه قرآن را تبدیل به کتابی کارآمد و مؤثر در زندگی می کند تفکری است که مایه عبرت از آیات قرآن و اجرای مناسب آن در زندگی می شود. تنوع علایق و استعدادها سبب شده است نگاه افراد به آیات قرآن و کیفیت بهره مندی از آن در زندگانی متنوع باشد اما آنچه در میان تمامی انسانها مشترک است تلاش برای رسیدن به مقصد أمن و هدایت است. قرآن شرط رسیدن به این مقصد را ایمان و پرهیز از ظلم (شرک) می داند. الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَلَمْ یَلْبِسُواْ إِیمَنَهُم بِظُلمٍ أُوْلَئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُهْتَدُونَ‏: «کسانی که ایمان اوردند و ایمانشان را به ستمی (چون شرک نیامیختند، ایمنی از عذاب برای آنان است و آنان راه یافتگانند.» (أنعام ۸۲)نگارنده در این تفسیر سعی کرده است با بهره گیری از کتب لغت، حدیث و تفسیر، به توضیح آیات بپردازد تا راه را برای تفکر هموارتر سازد و بدین خاطر نیز مبنا را بر اختصار و پردازش مطالب مهم تر قرار داده و از مشغولیت به مباحثی که خواننده را از پیام های اصلی آیات دور می سازد, پرهیز نموده است.