بسم الله الرحمن الرحیم

                                                                                         با استعانت از درگاه خداوند متعال

                                                                                         این جانب محمد صادق فریدون نژاد

 فرزند مرحوم حسنعلی خان، در تاریخ ۱۳۳۸/۸/۱ هجری شمسی در روستای فاریاب فارس چشم به جهان گشودم. هنوز یک ساله نشده بودم که به خاطر املاکی که در روستای زیغان داشتیم به این روستا نقل مکان کردیم و دوران طفولیت را در این روستا سپری کردم. خواندن و نوشتن و علوم مقدماتی را نزد پدر که خود ملای مکتب و حافظ قرآن بود، فرا گرفتم. چون در آن زمان در روستای زیغان مدرسه ای نبود به فاریاب رفتم و به دلیل این که خواندن و نوشتن می دانستم در کلاس دوم ثبت نام شدم.در اواخر همان سال تحصیلی بود که برادربزرگترم در راه بازگشت از امارات متحده عربی در مسیر گاوبندی به عسلویه تصادف کرد و متأسفانه در سن ۲۱ سالگی دار فانی را وداع گفت. ضایعه بزرگی بود برای خانواده، داغی بر دل مادر و سبب خم شدن قد برنای پدر!باری، سال تحصیلی جدید را در روستای خواجه مراد ثبت نام کردم و تحصیلات خود را تا کلاس پنجم ابتدایی در این مدرسه گذراندم. در این سالها در روستای زیغان دبستان عشایری تأسیس گردید و من نیز سال پنجم ابتدایی را در این مدرسه گذراندم و سپس به دانش سرای تربیت معلم عشایری شیراز معرفی شدم. یکی از شرایط برای ادامه تحصیل در دانش سرا، داشتن حداقل سن ۱۷ سال بود و من ۱۶ سال داشتم، به همین سبب نتوانستم در دانش سرا ادامه تحصیل دهم. گرچه شخص جناب محمدخان بهمن بیگی - خدا رحمت کناد ایشان - اصرار داشتند که بنده با آوردن شناسنامه یکی از بستگان که ۱۷ سال دارد در دانش سرا ادامه تحصیل دهم؛ اما شور جوانی و این که همه دوستان و بستگانم در این سالها به امارات رفته بودند، یاد و خاطرشان مرا با خود به امارات برد، آن جا که شاعر فرمود:یاد یاران قدیم نرود از دل تنگ چون هوای چمن از یاد اسیران قفس، در امارات، ضمن کار کردن به مدرسه می رفتم و توانستم دیپلم عربی بگیرم. چندی بعد، با همکاری و شراکت یکی از عموزادگانم شرکت ساختمانی تاسیس نموده و سال ها در آن جا مشغول فعالیت بودم.ا همه این سال ها همواره از مطالعه و تحقیقات در زمینه های تاریخی به خصوص تاریخ بیخه جات جنوب لذت می بردم. در آن روزگاران، کتاب و نوشته های کمی در مورد این منطقه وجود داشت، تا این که بعدها بزرگوارانی مانند جناب صدیقی، حاج علی نعیمی، استاد هوشنگ مالکی مقدم، جناب نصرالله کریمی، سیدعباس واعظی فالی، ایوب محمودی، رضا زارعی و تعدادی دیگر از اساتید و بزرگواران پا در این عرصه گذاشتند و تلاشهای خستگی ناپذیر آنان باعث باز شدن گره های کور بسیاری از تاریخ منطقه گردید و هم تشویقی بود برای دیگرانی همچون بنده که در این راه قدم بردارم.بنده ابتدا در سال ۱۳۹۰ هجری شمسی کتاب «ایراهستان در گذر تاریخ» را به چاپ رساندم که ضمن ضعف های بسیار، به لطف محبت خوانندگان، مورد قبول فرهنگ دوستان، تاریخ پژوهان و مردم منطقه واقع گردید و همین باعث دلگرمی این جانب شد تا در این عرصه تلاش های بیشتری نمایم.اکنون پس از ده سال تحقیق و پژوهش، مسافرت های فراوان، ارتباط با موسپیدان و بزرگان این عرصه، تحقیقات میدانی و همکاری با بزرگانی مانند استاد رحمان رجبی بهشت آباد که خود صاحب دو کتاب به نامهای «ایل دینیار کرایی» و «شهر باستانی جومه مرکز بلاد شاپور» و همچنین مقالات متعددی در مورد ایل بزرگ کرایی هستند و البته مطالعه کتاب های زنده یاد، نور محمد مجیدی گرایی بر آن شدم تا در این کتاب به تمام اقوام و ایلات و طوایف بزرگی که در طول تاریخ و قرن های گذشته به منطقه بیخه جات جنوب کوچ کرده اند، در راه عمران و آبادی آن کوشیده اند و باعث تحولات بزرگی در منطقه گردیده اند، بپردازم.همچنین در این کتاب به ایل بزرگ کرایی در همه مناطق به خصوص در استان کهگیلویه و بویر احمد و همچنین مهاجرت های آنها در ادوار مختلف به گوشه و کنار ایران و حتی کشورهای دیگر پرداخته شده است در فصل اول این کتاب به بررسی تاریخ ایراهستان و شهرهای بزرگ آن نظیر کران و سیراف پرداخته شده و در مورد علت های رو به افول رفتن کران و سیراف و نیز جایگاه جغرافیایی شهر باستانی کران بحث شده است.در فصل دوم به بررسی علل، تاریخ و چگونگی مهاجرت اقوام و طوایف مختلف به منطقه بیخه جات جنوب و تأثیرگذاری آنها در این منطقه پرداخته شده است. از این اقوام می توان طایفه زندوی را نام برد که به منظور گسترش اسلام به رهبری شاه زندو به منطقه بیخه جات جنوب حمله کردند و پس از درگیری با بابومیان زرتشتی این منطقه و شکست آنها، اسلام را در منطقه گسترش دادند و بر رونق شهر پال (فال) افزودند. بعدها با ورود ملا فریدون خان کرایی با هزار خانوار و جمعیتی بالغ بر شش هزار نفر در سال ۱۰۰۷ (ه. ق) از مبدأ کهگیلویه و بویر احمد به منطقه فال و اسیر و بنای شهر گله دار و روستاهای دیگر، تحولی شگرف در سطح منطقه بیخه جات جنوب به وجود آمد. پس از آن بود که کل منطقه بیخه جات جنوب را با نام «گله دار» می شناختند و به جرأت می توان ادعا کرد که یکی از بزرگترین، متمول ترین و تأثیرگذارترین مهاجرانی که در قرون گذشته به منطقه بیخه جات جنوب آمدند، ایل بزرگ کرایی به سرکردگی ملافریدون خان کرایی بود.از دیگر مهاجران تأثیرگذاری که بعدها به این منطقه آمدند می توان طایفه بزرگ قائد را نام برد که با ساختن شهر وراوی و چندین روستا در حوالی آن باعث رونق هرچه بیش تر این منطقه گردیدند. طایفه زنگنه ها که اصالتا کرد کرمانشاه بودند از دیگر طوایفی بودند که با ورودشان به منطقه توانستند خود را مطرح نمایند و در تحولات منطقه بیخه جات جنوب سهیم باشند. کردهای کتول که از علی آباد کتول مازندارن به میرملکی آمدند نیز در راه آبادانی این منطقه گام های مؤثری برداشتند. سادات حسینی که از عربستان به ایران مهاجرت کرده بودند به این منطقه آمدند و شهر مهر را بنا گذاشتند. یکی دیگر از طوایفی که به منطقه بیخه جات جنوب مهاجرت کردند ترکمن ها بودند که روستای تراکمه را به وجود آوردند و در این منطقه باعث تحولات بسزایی شدند. شاخه ای از ایل پاسلار نیز در طی حوادثی به منطقه بیخه جات جنوب امدند و در بیرم، علامردشت، لامرد و مهر سکنی گزیدند. در منطقه جم و ریز می توان از طایفه بزرگ مدگماری ها یاد نمود که در راه پیشرفت جم کوشیدند و نام جم را به بزرگی در تاریخ ثبت نمودند. همچنین در مناطق کنگان، عسلویه و گاوبندی نیز می توان از شیوخ ال تصور و آل حرم نام برد که به خوبی در راه پیشرفت این منطقه کوشش نمودند. بزرگان و خوانین اشکنان، رئیس ها و سادات و دیگر اقوام در اسیر، علامرودشت، دار المیزان، خنج و .. همگی در راه پیشرفت و آبادانی این منطقه گام برداشتند.در این کتاب ر مورد این اقوام و طوایف اطلاعاتی خدمت شما عزیزان ارائه شده است. البته طوایفی دیگر نیز در گذشته، در دسته های کوچک تر به منطقه بیخه جات جنوب مهاجرت کرده اند و بعضا در حوادث و تحولات این منطقه تأثیرگذار بوده اند که ان شاء الله امید است با تکمیل اطلاعات و تحقیقات خود در کتاب هاب بعدی به آنها بپردازم.در کتاب حاضر، در مورد بومیهای این منطقه، مهاجرت آنها به دیگر من کشورهای حوزه خلیج فارس و مهاجرت دوباره عده ای از همین مهاجرین از این منطقه مناطق دیگر، توضیحاتی ارائه شده است. همچنین برای جذابیت و ماندگاری بیشتر این اثر تا جایی که مقدور بوده، بخش هایی از کتاب به نظم در آورده شده که جناب آقای داریوش صادقی، شاعر توانا، از ایل بزرگ کرایی در این امر بنده را یاری نموده اند که در این جا از کمک های ایشان تشکر و قدردانی می نمایم.از همه بزرگواران و اساتیدی که در این امر خطیر مرا یاری نموده اند از جمله آقایان رحمان رجبی بهشت آباد، مجید احمدی، مهدی نعیمی گله داری، وحید ایاز، نصرالله کریمی، محسن نصوری، سیدعباس واعظی فالی و همه مردم خوب و خون گرم منطقه بیخه جات جنوب و همچنین دخترم دکتر راحله فریدون نژاد تشکر و قدردانی می نمایم.از آن جایی که هر اثری خالی از نقص و کاستی نیست، امیدوارم همه عزیزان به بزرگواری خود بنده را عفو و با نقد سازنده بر این اثر، بنده را راهنمایی نمایند.
                                                             
                                                                         محمد صادق فریدون نژاد بهار ۱۴۰۰ هجری شمسی